Szkolenie ?CLILL? umożliwiło mi poznanie kluczowych zasad CLILL, sposobów integrowania nauczania języka angielskiego z przedmiotami, których nauczam, sposobów dzielenia się pomysłami dydaktycznymi, metod analizy materiałów i ćwiczeń wykorzystywanych w programach nauczania CLILL oraz sposobów wykorzystania dostępnych materiałów dydaktycznych dla własnych celów nauczania.

W trakcie tego szkolenia miałam okazję poszerzyć zakres technik nauczania, a także zrozumieć, które metody nauczania są najbardziej efektywne. Dzięki temu potrafię pomóc moim  uczniom stać się bardziej zmotywowanymi i autonomicznymi, zyskali swobodę w poprawianiu błędów zachowując balans pomiędzy poprawnością, a płynnością wypowiedzi.

W nauce języka angielskiego w ramach  zajęć rewalidacyjnych oraz profilaktycznych, które prowadzę, przekonałam uczniów do nauki całych zwrotów. Porównałam tworzenie wypowiedzi w języku obcym do budowania domku z klocków lego. Im większe grupy złożonych poprawnie klocków, tym szybciej można zbudować domek. Podobnie jest z nauką języka. Jeśli mamy w głowie dużo gotowych fraz (wersów z piosenek, cytatów z filmów) to mniej czasu potrzebujemy na zastanawianie się, jakiego czasu czy rodzajnika użyć w określonej sytuacji.

Relaks i odprężenie odgrywają ważną rolę w każdym procesie uczenia. Wiedza ta powinna być wykorzystana do efektywniejszego uczenia się języka angielskiego. Pokazuję na co dzień  uczniom, jak w prosty sposób można się zrelaksować. Wykorzystuję  w tym celu metodę wizualizacji i oddychania. Opowiadam uczniom, że jeśli jesteśmy spokojni i zrelaksowani, uczenie przebiega sprawniej i szybciej. Wymaga mniej wysiłku i jest przyjemniejsze. Dlatego tak ważne jest, aby wszyscy na zajęciach czuli się zrelaksowani. Zanim przystępuję do przeprowadzania zaplanowanych zadań, proszę aby uczniowie odłożyli na chwilę na bok wszystkie przedmioty. Siadają wygodnie, kładą ręce na udach. Dopiero teraz  spokojnie zaczynają głęboko oddychać. Powietrze wdychają przez nos a wydychają przez usta. Oddychają  wolno. Każdy oddech powinien być długi i spokojny. To ćwiczenie  trwa od 1 do 2 min. Innym sposobem relaksacji stosowanej przeze mnie jest  wizualizacja, przywołanie w wyobraźni przyjemnego obrazu, który kojarzy się z miłymi przeżyciami i odczuciami.

Bardzo ważną rzeczą w uczeniu się  języka jest odkrycie własnego stylu uczenia się. Najlepszym sposobem określenia stylu uczenia się danego ucznia jest uważna obserwacja jego zachowań podczas zajęć językowych, jego zaangażowania w różnego rodzaju ćwiczenia. Warto się przyjrzeć na czym uczeń bardziej skupia uwagę. Czy chętnie czyta, czy słucha nagrań? Które zadania sprawiają mu radość i przychodzą z łatwością? Na tej podstawie można spróbować określić jego styl uczenia się. Należy jednak pamiętać, że nikt nie jest wyłącznie teoretykiem albo aktywistą, nikt nie posiada tylko jednego rodzaju inteligencji. Poza tym w każdej grupie uczniów znajdują się osoby o bardzo odmiennych profilach inteligencji i preferujące odmienne style uczenia się. Dlatego planując proces dydaktyczny i przygotowując zajęcia językowe, staram się uczynić je jak najbardziej urozmaiconymi.

Karty pracy do zajęć językowych, mają za zadanie podnieść wśród uczniów świadomość istnienia różnych strategii. Wykorzystywane są one przeze mnie na zajęciach w grupie nastolatków. Pytania i zadania zawarte w karcie pracy zmuszają do refleksji nad własnym stylem uczenia się, a także ilustrują kilka sposobów uczenia się języka obcego na prowadzonych przeze mnie zajęciach.

Rozwijanie umiejętności ustawicznego uczenia się poprzez trening strategiczny i poprzez wykształcenie w uczniach umiejętności uczenia się, będzie miało wpływ na ich życie w przyszłości. Umiejętności te w połączeniu z możliwością decydowania o własnym procesie uczenia się, którą daje postawa autonomiczna, z pewnością zaważą na ich przyszłym życiu.